Gecen gun bana boyle birsey oldu. Bir maille dondum gecmise. Takibe alinan bir blogdan bahsediyordu mail ve ben boyle bir blog hatirlamiyordum. Yil 2007 ve yine KAFDAGI... Zaman beni ve fikirlerimi degistirememisti demek ve ben oraya bu cumleleri yazmistim.
''Tellallar bagiriyor tan vakti
Uyansin istiyor icimdeki hatiralar
Ben onlari ebedi uykuya yatirip
Kendimce bir huzurum ortasina saklanmistim ki;
Perdeler acildiGunes girdi alkislarla iceri
Karanligin anlik saskinligi bile farkedilmedi
Senden korkan
Senin gibi sallanmaliydi urganda
Korkuyordum, sustum
Korkunun bazen faydasi vardi ecele''
Hic bir zaman sanildigi gibi iyi bir insan, dusundugum gibi iyi bir anne, olmasi gerektigi gibi yektin bir calisan olmadim. Sevgili dostlarim aksini iddia etse de, kisi kendini bilmelidir ve ne oldugun konusunda yaniltici olmamalidir. :)
Susmustum korkaklar gibi, belki de vicdanimla, oraya buraya sakladigim kurallarimla mucadele ederek... Ben icinde bulundugum herseyi kabullenerek, ic cekerek, dinleyip susmayi yeg tutarak omrumden bir yili daha geride biraktim Rabbimin izni ile.
Saclarimdaki beyazlari saymayi birakali cok olmusken, yeni yeni umutlari ektigim bahceyi , sessizce soyledigim guzel sozlerle korumaya almisken, gri bulutlarimi da yanimda getirdigimi farkettim. Yagdilar yagdilar ve ben izledim, bahçemin sele kapilisini. Umut benim neyime :)
...
Ancak butun bu kotu yanlara bakarken, hyattaki bazi guzellikleri inkar edemem. Dostlarimi, iyi insanlari, onlari iste :) Her zaman kötü gitmiyor elbette hayat. Gülümsetebilmek için doğru anı bekleyen, görünmeyen insanlar , saklı dostlar da var ne mutlu ki . Kul sıkıştığı ve Hızır'ın yetiştiği "O" an! Yine gözden düşen bir iki damla, ama bu sefer mutluluktan. Şükürler olsun ki Onlar varlar, dünya kapkaranlık değil, elinde ışıkla beni bekleyenler var. Bizi bekleyenler de var, ne mutlu ...
Bütün bu sıkıntıların arasında Beni sevindiren biri vardı elbette , o yüzden yazmak istedim. Kırgınlıklar, kızgınlıklar, tükenenler ve yenilenenlerin içinde :) Allah içinde bulunduğu şartları insanı gülümsetebilmek için değerlendiren, üzmeyen, üzdürmeyen O'ndan razı olsun. Herkes "iyi insan" demekte iken kendisine, gülümsemesi ile, verdiği güven ile bunu hak ettiğine ben de şehadet edebilirim, artık ve her zaman...
Eksik kelimelerle ancak bu kadar teşekkür edebiliyorum, özür dileyerek O'ndan. Şarkılar da en az kelimeler kadar güzel anlatır melalimi ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder