Son zamanlarda hep boyle acikli cumleler kurasim var. Etrafimdaki her sey, bilmem kac watt bir florasan bile bana kasvetli geliyor. Evdeki esyalardan, is yerindeki masama kadar... Tebdil-i mekan istiyorum. Kalici olmasi sart degil. Gecenlerde Seyid Ahmed Arvasi'nin kabrini ziyarete gittik. Etrafi ciceklerle bezenmis tertemiz bir bahceden geciyorsunuz. Kabrin basinda oturmak icin bir bank, ustu cati ile kapali ama sadece etrafinin. kabrin hemen yanindaki cam agaclari uzansin diye, cati etrafini sarmis sadece. Sakin ve huzurlu. Babam rahmetli oldugundan beri mezarliklarla aram iyi , hastalikli bir hal belki ama korkar ya herkes, benim girip orda dolanasim geliyor...
Dunya icin yaptigim her is bir yuk daha ekliyor sirtima. Kalibini bir yerden bir yer tasimaktan bahsediyordu biri. Aklim buna kenetlendi. Bebeklikteki safligimizi bilinclendikce kaybediyoruz. Gunahlar cogaliyor beden buyudukce. Aslinda o sadece yukumuzu tasiyor. Gerci kiminin sevap terazisi agirdir, ben kendi kullugumdan dem vuruyorum maalesef.
Allah'im korkuyorum nefsimden diyorum , beni dunyanin girdabina cekiyor.
Belki bundan bir kacis hep cocuklugumu dusunmek. Ruhumu arindiriyorum, bir yandan biriktirmeye devam ederken. Bir evim olsun , arabam en yenisi , giymesem de vermeye kiyamadigim onlarca elbisem, gonlumde binbir hevesim...
Allah'im korkuyorum. Birgun gercekten vicdanima kulaklarimi tikamaktan. Artik bir somurgeci kursunu ile olen baska bir mazlumu gorunca icim titremiyor. Hemen bir sonraki kanalda oynayan 'yalan dunya'ya geciyorum. Fatmagul'e kendimden daha cok aciyorum. Belki birileri de bana aciyordur, kimbilir.
Karakalem yazilari demek lazim bunlara. Histerik, aglamakli bir dertlesme silsilesi:)
Heyseye once televozyondan kurtularak baslamali. Rabbi yessir ve la tuassir . Rabbi temmim bil hayr...
Esselam!
evimize gelen herkes önce televizyonumuzun nerede olduğunu soruyor,kaldırdık diyoruz,şaşırıyorlar...yerine radyomuzu koyduk.Tıpkı çook eski günlerdeki gibi...radyolu dönem bizim için çok yeni:)kızımızla artık daha çok vakit geçiriyoruz,birbirimize vakit ayırıyoruz...zaten ahir zaman alameti zamanımız iyice bereketsiz,günler hızla akıp gidiyor televizyon karşısında geçirilemeyecek kadar değerli...televizyonun hayatımızda kapladığı yere okadar çok şey sığıyorki...dizilerin bize kattığı hiçbirşey yok,aksine değerlerimizi erezyona uğratıyor...farkında değiliz neler götürdüğünün...televizyondan kurtulduğunda hayatındaki olumlu değişikleride biz takipçilerinle paylaş lütfen handegül.öpüyorum seni;)
YanıtlaSil