5 Temmuz 2012 Perşembe

Şikayet

Zor günler geçiriyorum.
Allah’a sığınıp geçirdiğim bu zamanları , kendimi sıkmakla , Zeynep’e bunu yansıtmakla ziyan ediyorum. Bu lütufun farkına varamadığımı , birkaç gün sonunda farkediyorum ancak.

Çevremdeki bazı  insanlar gibi görünen şeylere fazla sarılmak istemiyorum. Kadınların zaafları olduğu kesin , giyim , kuşam vs… ama bunun hırsa dönmesi ben korkutuyor.
Dolapta bozulup attığım her sebze meyveden sonra aklım başıma geliyor aslında. J Evime ne de az önem veriyorum ve eşime ve en kötüsü Zeynep’e.

Peki neden ?

Bu soru bana buhranlar geçirtiyor. Cevapları o kadar çok ve acı verici ki. Son birkaç haftada yaşadığım tecrübeler birer tokat gibi beni kendime getirmeye çalışsa da , vazgeçmemek için dünyalık sebeplerim var. L

Ama “ağaçtan düşenin halinden , ağaçtan düşen anlarmış”

Ağaçtan düşmeyenler var tanıdığım. Normal şartlarda kötü dua etmemeye çalışsam da, bu huyum da yavaş yavaş değişmeye başladı, üzülerek itiraf etmem lazım.

Beddua demeyim de, anlamadıkları o hayatı onlar da yaşasın demekten , hatta fazlasını görsün de  “ Allah’ım ben ne yapmıştım “ desinler istemekten kendimi alamıyorum.

Enaniyet ve empati yeteneksizliği ile birleşince , birlikte yaşamak zorunda olduğun insanlar için bir zindan kuruyor hemen ortama. Sadece burda bir hayat olduğuna inanamadıkları için burda başarı ve mutluluk peşinde koşarken, başkalarının kalbini, gururunu ve duygularını ezip geçmekte hiçbir sakınca görmüyor bu insanlar.  Ezilenler de mecbur ve mazlumların sessizliği ile yaşayıp gidiyorlar. Pişmanlıkla…


Sahte dostlukla herkesi kandırabileceklerini sanıyorlar. Bir gerçek var ki, tüm sahte çiçekler soluyor gün gelince !


Gülemiyorum bu yüzden.  Samimiyetsizliklerini suratlarına haykırmayı öyle çok istiyorum ki. Rabbim’den bunun için güç istiyorum. Rızkı veren sadece O’dur. Bunu bilmelerini, o samimiyetsiz yüzleri ile edindikleri çevrelerinin de maskelerini birgün çıkaracaklarını söylemek istiyorum. Masalarını süsledikleri o madalyalar,  ödüller , başarılar hep başkalarının acılarından kazanılmıştır , yazık… Onlar kusursuzlukları ile övünedursunlar…


Unutulmasın ki  ;  “Tevfîk Hak’tandır!”

2 yorum:

  1. Bir kitabim var benim. Cumle kapisi adi. Yillar once cok sevdigim bi arkadasim hediye etmisti. Kitapin ilk sayfasinda tevfik hak'tandir yazar. Ve ben yillar sonra o arkadasimi buldum. Mutluyum. Merhaba canim arkadasim :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba,
      Ne zaman hediye ettiğimi bile hatırlayamadım üzgünüm. :(

      Şikayetimden anlaşılmıştır inşaAllah dertlerim :)

      1denbire@gmail.com mail bekliyorum :)

      Sil