Beni hüzünlendiren ve dökülen yapraklara inat umutlarımın yeşerdiği , en sevdiğim zaman dilimi , Eylül.
Eylül'de bahar temizliği başlar içimde. Sandıkları açarım , hatıralarımı havalandırır. Atık çokca canımı sıkan , düşünmeye değmeyecek olan şeyleri atarım . Ağlanacaklara biraz gözyaşı döker, öper koklar geri saklarım . Gülümsetenleri en sona saklarım kolay ulaşılabilsin diye.
Severim geçmişte yaşamayı. Defterler dolusu anı saklamayı, bazen bir zarf , bazen bir poşetle ışınlanıp ilgili zamana , tadını çıkarmayı.
Çoğu zaman canımı acıtsa da atamam , saklarım .
Kendimce bir devrim yaptığım andan beri , bu durumu da değiştirebileceğime inanmaya başladım . Hapsolduğum bunca şeyin içinde en büyüğünü yakasından silkip attığım gün , beni benden başka kimsenin esir etmediğini görebildim.
O adımı atana kadardı ve o adımı atmak hayatımın 3 yılını almıştı benden. Düşündüğüm kadar zor da değildi aslına bakarsanız.
İşimden bahsediyorum. 7,5 senedir çalıştığım , fıtratıma inat zorlayarak yaptığım , hep maddi kaygılardan dolayı biraz daha sabır diye kendimi kandırdığım işimden.
Odasına gidip müdür beye söylediğimde , sırtımdaki o kocaman dağı da alıp attım bir hamlede. Elhamdülllah .
Kayıplara değil de , hayallerime döndü yüzüm .
Evet , vazgeçtiğim maaşım , etiketim , imkanlarım ... bazılarına göre ahmaklık olsa da , ben tercihimi sevdiklerimden yana kullandım .
Şimdi sıra evi , dolapları , hatıraları temizlemekte. Şimdi Zeynep'le beraber geçireceğimiz zamanı benden alacak herşeyi hayatımdan atmakta.
Bu süreçte öyle dua ettim ki , beni kolaylıkla alsın Rabbim , doğru yola koysun diye. Umarım kabul edilmiştir ...
Konunun Eylül ile ne alakası var diyebilirsiniz. Şarkıdan olabilir mi acaba...
Esselam .
Teşekkür ederim . İnş. hayırlı bir karardır :))
YanıtlaSil