Güçlü kadınlar diye geçiriyorum içimden sık sık.
Güçlü kadınları seviyorum.
Güçlü kadınlara imreniyorum.
Yok yok, tam cümle şu: Güçlü kadınları kıskanıyorum...
Hayata dimdik bakan, kuralları olan, kurallarını kendi belirleyen, başardıkları birşeyler olan, elinde bir meslekleri, bir sanatları, söz sahibi oldukları bir alanları olan, yere sağlam basan, girdikleri işi başarı ile tamamlayan hatta kıyafetlerinin ütüsü, saçları bozulmayan kadınları, evleri düzenli ve temiz kadınları kıskanıyorum.
Suçlayacak kişi listem hazır her zaman ama en çok kendimi suçlamam lazım bu konuda. Af!
Şimdi yeni adımlar atacak, yeni kararlar verecek gücü kendimde bulamıyorum. Başkaları için yaşamış olmanın kangren haline getirdiği bir durgunluk hali bu sanki .
Uyurken ve uyanırken sürekli yaptığım, hayıflanmak. Artık ölümü yaklaşmış ve bir umudu kalmamış insanlar gibi geçmişe yanmak.
Geç kalmış değilim ama cesaretimi terk ettiğim o yer nasıl uzak geliyor gözüme. Hata yapmanın normal olmadığına inandırıldığım gün, denemekten vazgeçmişim aslında.
Şimdi kitaplarımdan, fotoğraflarımdan, yazmaktan ve gülümsemekten sırf başkaları için vazgeçtiğim ana yazık ediyorum.
Başarısızlıklarımı izlerken, kalbime batan o ince iğne gittikçe derine iniyor.
Birinin bana hiç bir yaşam koçunun, psikolog, psikiyatr, eğitimcinin söyleyemediği, inandıramadığı bir cümle kurması lazım.
Birin bir cümle kurması lazım...
İçinde umudumun adının geçtiği bir cümle...
...Ve biz ona şah damarından daha yakınız (Kaf:16)
YanıtlaSildesem ukalalık etmiş olur muyum acaba?
Siz çok cesur ve harikasınız. Çoçuğunun yanına dönmeyi becererek size hayran olmamı sağladınız ve herkese örnek anlattığımsınız. Sizin haberiniz yok. :)
Sevgilerimle.
Aslında tam olması gerekeni yazmışsınız. Amenna ve saddagna!
Sil11 ay süresince gelişen olayları yazmadım tabii ki, yazdıktan sonra ki yorumlarınızı merak ediyorum :)
Örnek olacak kadar iyi bir birey olmasam da, beni mutlu etti bu durum. Beni mutlu ettiniz. :)
Sevgiler...
Hıım, merakla bekliyorum o halde.
SilBloga da seyrek uğruyorum, yeni yazıyı inşallah çabuk farkederim. Ama hiç bir şey sizi yıldırmasın lütfen. Tekrar sevgiler.
Bloga seyrek uğramak derken, kendi blogumu ve takip ettiklerimin bildirimlerini görmeyi kasdetmiştim. Şimdi okuyunca, sizin bloga seyrek uğramak zannedilip incitmiş miyimdir diye endişe duydum açıkcası. 😰
Silmerhaba,
Silöyle bir endişeniz olmasın. ben de uzun zamandır çok seyrek uğruyorum bloga. yazarken tutulup kalıyorum.
Annecafe yazmış gayet güzel onu okudum. Sonra sizi buldum. Sonra düşündüm ve içimden geçenleri önce kendime sonra belki biraz size yazdım.
YanıtlaSilNasibi olan nasiplensin dedim, sofranın sahibi değiliz belki döke saça sunmaya vesile olan hizmetkarı.
Ama O (c.c) nun sofrasında yer bezi olsa az mı.
Allah iyiliğinizi ve zevkinizi ziyade eylesin.